12 Nisan 2024 Cuma

Güneşli Bir Gün

  Herkes delirmiş olmalı. Gitsem de kalsam da bir tuhaf kaygı… Kimse kendi hayatından memnun değil ki bana o nitelikli duyguları beslesinler. 

 “Herkes aklını kaçırmış, en az benim kadar. Ama benim deliliğim tanımlanmış bir hüzünden mutluluğa dönüyor kuşkusuz. Benim sözlerimi söyleyeceğim birisi var. Olmayanların çelişkisindeki o koca mizahı görüyorum.”

 Karşımda genç bir kadın oturuyor. Zavallı kendini yaşlanmış sayıyor, yanındakini görmüyor. Kendi mutsuzluğu içinde beni mutsuz etmeye çalışıyor. Ama nasıl olduysa bağışıklık geliştirdim, artık benim hayatım hakkında söylenen o asılsız kehanetleri kabul etmiyorum. İstersem yaparım, başarırım biliyorum. Kıvrımlı hatlarımın, uzun saçlarımın hem kadınlarda hem de erkeklerde yarattığı korkunun farkındayım. İşte tam da bu yüzden sesli kahkahalarımı fırlatıveriyorum salonların en görkemli duvarlarına, inatlaşıp kalıyorum. 

 Tek gayesi kadınları yok etmek olan kadınlar, tek derdi erkekleri yok etmek olan kadınlar, ilgisini belli edemeyecek kadar özgüvensiz o adamlar, arada bir gelip kendini hatırlatan manipülatif asalaklar, tek yarışı hemcinsleri olan o erkekler ve kadın düşmanları… Ben bunların hiçbiri değilim. Üretiyorum. Bekleyin, yazdığım en iyi hikayeyi hazırlıyorum. Hem de bunu kendimi sevmeye çalışarak yapıyorum. Kimseyi referans almadan, sadece kendimle… Ayrıca öğrendiklerimi paylaşmak, kendi fikirlerimi ifade etmek için titreyen ellere ihtiyaç duymuyorum. Küçücük bir kadın olarak, büyük kalçalı, kırmızı rujlu bir kadın olarak, erkeklerin iktidarından bahsediyorum. Üzgünüm, sizi çözüyorum. 

“Ne önemli anneleriniz var be arkadaş! Benimki beni aldırmak için doktor doktor gezmek zorunda kalmıştı.”

  Onu ne vazgeçirdi bilmiyorum. Kim kimden vazgeçti ondan da emin değilim. Ben kendimden vazgeçmiyorum. Şimdi en kırmızı elbisemi giyip kendimi sokaklara atacağım. Kıvırıyor olmamla, kadın olmamla sorunu olanlar başka kaldırımdan yürüyebilirler. Hatta saklansınlar. Köşe bucak kaçsınlar, ben kendimi severek baş kaldırıyorum. Kendi evrenimdeki en derin isyanı kusuyorum. Ben ışıklı sonumu biliyorum. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.