Yatağın ortasına çakılı…Tavana asılı şekilde izliyorum bedenini. Kısık ışığın altında eriyen gölge gibi bir varlık izleyicisi keskin çene kemiğinin.
“ Ten üstünde eskimeyen inancımın simgesi var.”
Dokunaçları boğazıma dolanacak şimdi. Titreyerek, sen, insan altımda, zikrin boğulan nefesin şimdi. Şimdin geren kadınlığın en yabani yanlarını. Kavuşarak dudağım yastığa, zamanın en belirsiz kısmında yüzüyorum şimdi!
Yağmur tıkırdatıyor camı. Bu en ürpertici geçiş ayini! Ufacık ekrana girilen harflerin bitmesini bekleyen bir yüz uzanıyor uçlarıma. Ayaklarım havada kayboluyor. Ben iki hazzın kıyısında. İzleyen de, bilen de, dokunan da, deneyen de benim şimdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.