Ben, gecenin bu halinde beklerken güneşini kara soğuğun
Uyutmayacağım ölülerimi romantik şairlerin karanlık taşlarında.
Ölüm, göz göre göre ölüm.
İşte bu kadar ucuz uykusuzluğu cansızlığımızın.
Bir yığın ve altında nefes veren binlerce baş
Ve bunları izleyen genç bir adamın eğilmiş bedeni.
Böyle ben, bak, gördüğün gibi ben
Oldukça realistim bu akşam.
Ne garip, mutlu olduğum günlerden daha fazla şimdideyim.
İncecik, çekik gözler
İkisi de bana benzer bu şimdide.
Kardeşim o soğukta bana benzer.
Evet, biz insanlar kanımız söz konusu olduğunda daha anlayışlıyız kuşkusuz,
Lakin üşümesi çocukluğumun ve açlığı bu karlı gecede
Delirtmeye yakın çirkin bir koku gibi
Akordu bozuk bir saz gibi zorluyor en derin yakarışlarımı.
İnsanları beraber büyüdükleriyle sınamayın, ey doğanın azgın ruhları,
Kardeşlerinin acısıyla ürkütmeyin en derin günahlarını.
Es geçin bu geceyi aynı memelerden süt içmişler için.
Dindirin soğuğunu yıkık duvarların!
Yalvarırım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.