Bir titreyiş alıyor bedeni,
Bir titreyiş, sessiz mizacın ardında kederiyle
Sinsi bir tuzak gibi
Sende ve uzakta.
Şimdi söyle bana,
Şayet bensem tutku dolu merakının nesnesi,
Ve uzattığın başını tanrına yaslanıp öylece
Karmaşık bir zihin olan bana,
Bana borçlanırsın aslında.
Bu yüzden benden aldıklarını sakın hatırlatma!
Ya da veremeyeceklerini hatırlama, ey tatlı yanım!
Çünkü uyanırsam bu dinmeyen açlığıma
Sevgiden yoksun, vahşi bir köpek gibi
Geri almak zorunda kalırım.
Geri almak zorunda kalırım varlığının en güzel anlarını.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.