Ey göçen göz,
Sen bu dilleri soğukta buz, kararda keskin bellemişsin.
Halbuki siste parlayan yıldızlara sorsan
Nankörlüğüne sövüp seni güneşten mahrum ederlerdi.
Kaçan sen, korkan sen, mahkum sen,
Sensin olamayan, sızlayan yürek!
Şiirler tutamaz seni, silinirler ancak ardından
Seçen sen, susan sensin!
Denizlerin dibinden, kuşların renginden haykırsa biri ne fayda?
Us bu dehlizinden kurtulamayan,
Bir yaz esintisi yüreğime hiç kavuşmayan.
Bu esintili bekleyişler yersiz bana!
Duran ben, yolda susuz ben,
Sensin dokunamayan, dertte yürek,
Kibir de sen, inkar da sensin!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.